Zelf heb ik in mijn omgeving geen oudere persoon, waardoor ik niemand had om een probleem bij te analyseren. Dan heb ik contact opgenomen met Rust- en Verzorgingstehuis Pottelberg te Kortrijk. Daar leerde ik Omer V. kennen.
Omer V. is 95 jaar (°1919) hij werkte sinds 1938 bij de spoorwegen en werd 4 jaar opgeroepen door het leger. Hij ging met pensioen in 1982 en verblijft in het RVT sinds 1988. Hij is mentaal nog helemaal gezond, wel is er motorisch een achteruitgang. De precisie in de vingers is weg, alsook de kracht die hij met de handen kan uitvoeren.
Na even met Omer te babbelen vertelde hij mij al snel dat hij veel problemen heeft met het openen van zijn speculoosjes. Toen ik polste of hij eventuele medicatie nam zei hij me dat hij 2 keer per dag een poedertje moet oplossen in water en nog een paar pillen moest nemen, maar dit verschilt soms van dag tot dag.
Doordat hij moeite heeft met het openen van zijn speculoosje, dacht ik dat het openen van zijn zakjes ook niet zo gemakkelijk zou gaan. Maar toen ik hem dit vroeg zei hij me dat het zorgpersoneel dit altijd voor hem doet.
Omer zelf hoeft dus de verpakking niet te openen, maar neemt wel de medicatie. Ik ga dus verderwerken op het zakje met poeder, maar dan in de veronderstelling dat hij het zou moeten nemen zonder hulp. Dit kan bij sommige mensen, die nog alleen thuis wonen het geval zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten